Δεν υπάρχει φωτιά χωρίς φόβο

δεν φοβήθηκα τις στιγμές μας
ήξερα τι άγγιζαν τα χέρια σου
ήξερα ότι τα δικά μου μπορούσαν να σου κλείσουν τα μάτια

τις φήμες φοβάμαι
που ακολουθούν σαν ουρές
και χαλάνε την εικόνα του εξελιγμένου είδους

τις αρρώστιες φοβάμαι
αυτές που κουβαλάς και μεταδίδεις
όχι  τις αρρώστιες που σε γεμίζουν πληγές ανοιχτές
και ανοιχτές επιταγές θανάτου
ούτε τις αρρώστιες που σε αφήνουν ζώο που ξεψυχάς
στη θέα όλων
ούτε τις αρρώστιες που φανερώνουν πόσο πουτάνα αδερφή είναι η ψυχή σου
-ναι τώρα που δεν κάνει να τα λέμε για ανθρώπους τα ρίχνουμε στις ψυχές
για αυτούς τους ιούς ελέγχθηκα και βγήκα καθαρός

σαν γούνα γάτας , ακόμα βρεγμένη από το γλείψιμο
-κανείς δεν πρόσεξε τα ράμματα

μια άλλη κοινή αρρώστια φορτώθηκα
και είχα ήδη απομακρυνθεί από το ταμείο
και είχα ήδη πετάξει την κάρτα αλλαγής
τόσο αργά έγινε η διάγνωση
το κατάλαβα
όταν κάποιος πήγε να μου φυτέψει ένα λουλούδι
και εγώ τραβήχτηκα
και ξέχασα στα πόσα ευχαριστώ να σταματήσω
και προτίμησα να βρέχομαι στη στάση τις νύχτες
και να ζηλεύω αυτούς που φυτεύουν λουλούδια
στις πίσω και στις μπροστά αυλές
με τέσσερα χέρια στο χώμα

τις στιγμές φοβάμαι
εκείνες που δεν είναι δικές μας
και δεν ξέρω πόσες θα είναι
ούτε που
ούτε με ποιους

σήμερα πέτυχα το στόχο μου
αλλά δεν στο είπα
γιατί δεν θέλω να χαρείς για μένα
και να τις βγάλουμε να τις μετρήσουμε
και η δική σου να είναι μεγαλύτερη - η χαρά
μόνο εγώ θα χαίρομαι
τόσο
όσο πρέπει.