Tuesday 30 September 2014

Θελεις

Θελεις να κλεφτούμε για λιγο;
Θελεις να σκίσουμε τη νύχτα στα δυο
να την τυλίξουμε ολόγυρα μας και να μπλεχτούμε;
Να φτάσουμε στη θάλασσα,
εκεί που θέλω εγώ όμως,
και να με ξαπλώσεις στα χαλίκια,
να με μεθύσεις με έρωτα που σου ιδρώνει τα λαγονια
να μου χαιδεψεις τα μαλλιά;
Κι ύστερα,
θελεις να με κοιμήσεις στα χέρια σου μέσα,
κάτω απ το δέντρο,
εσύ όμως μην κοιμηθείς,
να με κοιτάζεις θέλω,
και ώσπου να ξημερώσει
θα έχουμε γυρίσει πίσω στη ζωή, στ ορκίζομαι.
Μόνο για λίγο,
θέλεις;
Κι ύστερα, κανείς δεν θα μάθει οτι ζήσαμε για λίγο όπως πρέπει.

Ταινία η ζωή

Τώρα που ο ήλιος τρυπώνει ακόμα απ το παράθυρο
διασκεδάζω να απλώνομαι στο κρεβάτι το διπλό μόνος μου
και να σε σκέφτομαι.
Και αντί για τα χέρια σου ο ήλιος με χαϊδεύει,

και εγώ κλείνω τα μάτια και παραδίνομαι και όλες μου τις σκέψεις δεν κάνει να σου τις πω.
Κι όταν ο ήλιος χάσει λίγη από την κάψα του,
κλείνω τα μάτια και σε φαντάζομαι
να παίζεις στην ταινία μου
αφού ταινία την κάνω τη ζωή μου όπως λες,
και κάνεις ότι εγώ σου πω.
Τρυπώνουμε σε ένα σινεμά
και καθώς δίπλα δίπλα καθόμαστε,
οι ώμοι μας ακουμπάνε,
τυχαία ας πούμε,
και ξέρω πως ηλεκτρίζεσαι κι εσύ όπως κι εγώ.
Και ταινία δε βλέπουμε,
μα μόνο σκεφτόμαστε πως...
ωραίο το σινεμά,
μα... ας ζήσουμε και λίγο χέρι χέρι.