να κλεισεις τα ματια,
να αφεθεις,
νομιζεις θα μπορεσεις να θυμηθεις;
Θα σε ρωτησω πότε.
Ποτε ησουν παιδι;
Πότε ηταν που ταξιδευες επανω σ ενα κοκκινο χαλι με μια φαντασια που κανεις δεν σου ειπε που να βρεις, και πότε κοριτσακι που αποτυπωσε ολα τα χρωματα ενος αδιαφορου δειλεινου με μια θλιψη που κανεις δε σου εχτισε;
Πότε ησουν το κοριτσι του μπαμπα που σου εφτιαχνε βυσσιναδα και ποτε ησουν τοσο μικρη που ανακαλυψες τη χαρα του μισοφεγγαρου καρπουζιου με τα χερια;
Πότε ηταν που απομονωσες για λιγο τα τζιτζικια και ακουσες τους βαλτους στα Ανεμοδαρμενα Υψη;
Πότε επαιζες κυνηγητο και γυρναγες με ματωμενα γονατα;
Ποτε ριγησες πρωτη φορα με ενα βιβλιο και ποτε ενιωσες να αλλαζεις επειδη ανακαλυψες τη μουσικη;
Ποτε κλειστηκες πρωτη φορα στην ησυχια του δωματιου σου και ποτε αμφισβητησες τους γονεις σου;
Πότε εγινες αυτο που εγινες, ποτε δημιουργηθηκες απο το ουδετερο, ποτε απεκτησες χρωματα και σκεψεις ολοδικες σου;
Ποτε εκλεισες τα ματια για να γνωρισεις την εμπνευση και να εκτιμησεις τις αισθησεις σου;
Πότε ηταν που σε κραταγαν απ το χερι και εσυ απλα επρεπε να ξερεις να περπατας, οχι να ξερεις τους δρομους, και ποτε ελεγες "εγω οταν μεγαλωσω θα γινω...";
Πότε αποφασισες;
Πότε καταλαβες οτι τα γραπτα σου εχουν δυναμη και ποτε εκλαψες με ενα ποιημα χωρις να εχεις λογο;
Πότε δεν καταλαβαινες τι εχουν ολοι αυτοι οι ανθρωποι γυρω σου και δεν χαμογελανε;
Πότε ηταν ολα τοσο ευκολα και τα καλοκαιρια περναγαν χωρις να σκεφτεσαι οτι καποτε δεν θα ξαναυπαρχουν τετοια καλοκαιρια;
Ποτε σε σπρωξανε να περασες τις πυλες μιας σχολης που διαλεξες ή μπορει και οχι;
Πότε εφυγες απ το σπιτι και ποτε εμαθες να σκυβεις το κεφαλι στον πελατη και ποτε ξενυχτησες για μια εξεταστικη και ποτε μετακομισες κιολας στο δευτερο σου σπιτι;
Ποτε εκανες φιλους, ποτε τους εχασες, ποτε καταλαβες τι σου ταιριαζει;
Ποτε ταξιδεψες μονη, και απο ποτε αρχισες να αναστεναζεις;
Ποτε τελειωσαν ολα τα ευκολα και ποτε αρχισε η πραγματικη ζωη;
Και πότε σου ζητησαν να σηκωσεις την υδρογειο στα χερια σου;
(καποιες μερες σταματας να πιστευεις στη μαγεια της ζωης κι απλα θυμασαι που ησουνα παιδι και πιστευες οτι θα κατακτησεις τον κοσμο)
Πότε ηταν που ταξιδευες επανω σ ενα κοκκινο χαλι με μια φαντασια που κανεις δεν σου ειπε που να βρεις, και πότε κοριτσακι που αποτυπωσε ολα τα χρωματα ενος αδιαφορου δειλεινου με μια θλιψη που κανεις δε σου εχτισε;
Πότε ησουν το κοριτσι του μπαμπα που σου εφτιαχνε βυσσιναδα και ποτε ησουν τοσο μικρη που ανακαλυψες τη χαρα του μισοφεγγαρου καρπουζιου με τα χερια;
Πότε ηταν που απομονωσες για λιγο τα τζιτζικια και ακουσες τους βαλτους στα Ανεμοδαρμενα Υψη;
Πότε επαιζες κυνηγητο και γυρναγες με ματωμενα γονατα;
Ποτε ριγησες πρωτη φορα με ενα βιβλιο και ποτε ενιωσες να αλλαζεις επειδη ανακαλυψες τη μουσικη;
Ποτε κλειστηκες πρωτη φορα στην ησυχια του δωματιου σου και ποτε αμφισβητησες τους γονεις σου;
Πότε εγινες αυτο που εγινες, ποτε δημιουργηθηκες απο το ουδετερο, ποτε απεκτησες χρωματα και σκεψεις ολοδικες σου;
Ποτε εκλεισες τα ματια για να γνωρισεις την εμπνευση και να εκτιμησεις τις αισθησεις σου;
Πότε ηταν που σε κραταγαν απ το χερι και εσυ απλα επρεπε να ξερεις να περπατας, οχι να ξερεις τους δρομους, και ποτε ελεγες "εγω οταν μεγαλωσω θα γινω...";
Πότε αποφασισες;
Πότε καταλαβες οτι τα γραπτα σου εχουν δυναμη και ποτε εκλαψες με ενα ποιημα χωρις να εχεις λογο;
Πότε δεν καταλαβαινες τι εχουν ολοι αυτοι οι ανθρωποι γυρω σου και δεν χαμογελανε;
Πότε ηταν ολα τοσο ευκολα και τα καλοκαιρια περναγαν χωρις να σκεφτεσαι οτι καποτε δεν θα ξαναυπαρχουν τετοια καλοκαιρια;
Ποτε σε σπρωξανε να περασες τις πυλες μιας σχολης που διαλεξες ή μπορει και οχι;
Πότε εφυγες απ το σπιτι και ποτε εμαθες να σκυβεις το κεφαλι στον πελατη και ποτε ξενυχτησες για μια εξεταστικη και ποτε μετακομισες κιολας στο δευτερο σου σπιτι;
Ποτε εκανες φιλους, ποτε τους εχασες, ποτε καταλαβες τι σου ταιριαζει;
Ποτε ταξιδεψες μονη, και απο ποτε αρχισες να αναστεναζεις;
Ποτε τελειωσαν ολα τα ευκολα και ποτε αρχισε η πραγματικη ζωη;
Και πότε σου ζητησαν να σηκωσεις την υδρογειο στα χερια σου;
(καποιες μερες σταματας να πιστευεις στη μαγεια της ζωης κι απλα θυμασαι που ησουνα παιδι και πιστευες οτι θα κατακτησεις τον κοσμο)
