Άτιτλο

πάντα υπάρχουν άνθρωποι να θυμούνται το τότε¨
εκείνοι που δε τους απόμεινε τίποτα, το νοσταλγούν κιόλας


εμείς διαγράφουμε από τις μνήμες μας ότι δεν περιλαμβάνει αλκοόλ
γαμήσι και πολλές άδειες ψυχές


τα βλέφαρά μας βάρυναν μαζί με το βάρος που επιλέξαμε να φορτώσουμε στο σώμα μας, φέρουμε μαζί μας μια ατέρμονη προσπάθεια να οδηγήσουμε τη ζωή μας κάπου


και καταντάμε να την οδηγούμε σε μεγάλα, κενά σπίτια, σε διπλά κρεβάτια για έναν, σε βροχερά βράδια που πατάμε σκατά στο δρόμο.


... φερόμαστε χαζά
φοβόμαστε μην μεταδώσουμε ο ένας στον άλλο την αρρώστια που κουβαλάμε όλοι.