illusions...

στα όνειρα θαρρώ πως είμαστε ψιχάλες,
δυο έντομα χαμένα στο υποσυνείδητο
σ'ένα ταξίδι πλάι στα σύννεφα
μα και στη κρύα γη των νεκρών
οι γέφυρες στέκονται και αναπολούν
η φύση ερωτεύτηκε στο απέναντι χωράφι
τα παγωμένα χέρια σου θα με τυλίξουν
(η μόνη ανάμνηση όταν ξυπνήσω)
η μόνη αλήθεια που απέμεινε,
μια συνουσία κρυφή κι απόμερη
ατελεύτητη