Εμπρός, πήδα...

Στην άκρη του σύμπαντος αν τύχει και έρθεις,
εκεί που το επόμενο βήμα δε θα χει βαρύτητα,
και ότι κι αν πούμε μετά θα χαθεί
σε μια ηχώ διαστημική,
εκεί αν τύχει και μ' ακολουθήσεις,
που οι χτύποι της καρδιάς μου θα μιλάνε για την πτώση πια
κ όχι για σένα,
εκεί,
νομίζω,
δε θα με νοιάζει που σου κρατώ το χέρι.

Όχι μετά το χείλος του γκρεμού τουλάχιστον.