Sunday 13 November 2011

Η αγάπη αν είναι αυτό... θα' ρχομαι μαζί σου...

Ήρθε σαν μια ομορφη καλοκαιρινή μέρα. Κι ας είναι χειμώνας.
Ήρθε σαν μια ζεστή σοκολάτα και σαν μια παραμυθένια φωτογραφία.
Ήρθε, θες δε θες αλλά χαμογέλασε.

Πήδα ψηλά στον αέρα, γίνε χαζός και γελοίος.
Κλάψε, όχι, όχι, πλάνταξε. Και μετά σκουπίσου στο μανίκι σου. Κανεις δεν θα το μαθει αν το κάνεις σωστά.

Γέλα δυνατά και χαμογέλα στους περαστικούς που απορούν μαζί σου.
Μείνε μέσα με τον εαυτό σου και παίξτε κρυφτό. Και μην τον βρεις. Παίξτε σκοτεινό δωμάτιο καλύτερα.
Πιάσε το χέρι της και φίλα την, κι ας μην είναι η σωστή στιγμή. Μόλις έγινε.
Διάβασε, η φόρτωσε τα όλα στον κοκόρα. Αντέχει λίγο ακόμα.
Φύγε, μείνε, ταξίδεψε, δίψασε, μάθε, ζωγράφισε.

Και στο τέλος της μέρας μην μετρήσεις. Απλά πες "δεν πειράζει"

No comments:

Post a Comment