άσπλαχνα ψάρια....

Τελευταία ξεχνάω, μάλλον επίτηδες για να τους εκνευρίζω, ποιοι είναι φίλοι μου, εχθροί μου, γνωστοί μου ή έστω οι γνωστοί- άγνωστοι μου.

Προσπάθησα να τους κατηγοριοποιήσω και σχηματικά. Η εικόνα πάντα μου έμενε πιο εύκολα.

Αλλά ο κύκλος των συναναστροφών μου πρέπει να είναι τετράγωνος

Και αυτό δεν μας το έμαθαν ακόμα

Τελικά κατέληξα ότι ο καθένας έχει το ταλέντο του και μ'αρέσει να τα βλέπω όλα.

Καποιοι μάλιστα έχουν και πολλά μαζεμένα για πολλαπλές χρήσεις.

Εγώ ξέρω να καθαρίζω ψάρια.

Χωρίς μαχαίρι.

Μόνο με το δάχτυλο.

Τους βγάζω τα έντερα με μία κίνηση, μόνο.

Εύκολα , γρήγορα και σχεδόν αναίμακτα.

Βυθίζεις το δάχτυλο στη κοιλιά και πιέζεις.

-Ναι πάντα σου σέρβιρα άσπλαχνα ψάρια

Αυτά τα έτρωγες για πρωινό εσύ.

Εσύ πάλι ήξερες πολλά

να μιλάς

να κοιτάζεις

να πείθεις

να κουνιέσαι

να διαβάζεις

να σταματάς το χρόνο

και να τον αλλάζεις

Τα παιχνίδια σου τα φτάνεις μέχρι το τέλος

Και άμα δεν το πηδήξουν

Τελειώνουν για σένα

Όταν όμως σε ξεκοιλιάσω σαν ψάρι

Έξω από τα νερά σου

Μέσα στα δικά μου υγρά

Θα είσαι άδειος.