Άντρας

Μ' αρέσει η σιωπή.
Κυρίως αυτή που ακολουθούσε μετά το σεξ μαζί σου.
Τα δευτερόλεπτα που δεν χρειαζόταν να πω τίποτα για να σ' αγαπάω.
Όταν ήμουν μέσα σου
δεν ήθελα να ξεφύγω από τον εαυτό μου.
Στην κουζίνα του σπιτιού σου ήμουν ευτυχισμένος.
(Θα ήθελα να είχαμε πάρει έναν σκύλο και να τον κλείναμε στο μπάνιο όσο το κάναμε.)
Όταν μου έβγαζες τα ρούχα
έμοιαζες σαν να ανακάλυπτες τον κόσμο.
Όταν στα έβγαζα εγώ
έμοιαζα σαν να μου ανήκε.
Ματώναμε μαζί γιατί δεν μπορούσαμε να κρατηθούμε μακριά ο ένας από τον άλλο.

Αγαπούσες την αποτυχία μου και την μισούσες μαζί
κι όταν μου 'λεγες"πιο δυνατά" 

υπάκουα κι εγώ
από αγάπη κι από μίσος μαζί.
Κι ύστερα, όταν τελειώναμε
καταλαβαίναμε πόσο στέρεα ήταν αυτά τα δυο
- και η αγάπη και το μίσος μαζί-
και μας πλάκωναν το στήθος έτσι που δυσκολευόμασταν στην αναπνοή.
Αλλά ήμασταν χαρούμενοι.
Εσύ κοριτσάκι και γυναίκα την ίδια στιγμή
κι εγώ άντρας
μόνο όταν ήμουν μαζί σου.