-Με θυμάσαι μόνο όταν πίνεις
-Τουλάχιστον σε θυμάται κάποιος εκτός από τη μάνα σου
-Όλα όσα λες, στοιχηματίζω, είναι ψέματα
-Τα ψέματα έσωσαν πολλούς
-Δε βρίσκω τις λέξεις….
-Γιατί γράφεις τότε;
-Για να σε πληγώσω μήπως και χρειαστείς παρηγοριά
-Και να με πληγώσεις θα το ξεχάσω
-Εγώ τα θυμάμαι όλα και πιο πολύ την Σύρο
-Δεν έχω πάει ποτέ
-Μας είχε κάψει ο ήλιος
-Δεν έχω πάει ποτέ
-Θες να σου ζεστάνω κανένα ποίημα;
-Δεν πεινάω
-Θες να κάνουμε πως έχεις γενέθλια απόψε/ θες να ζήσουμε σαν άστεγοι μέσα στην Αθήνα/ θες να ‘ρθεις εκείνη την πρωτοχρονιά που δεν ήρθες ποτέ/ θες να πάμε στη Γαλλία/ θες να στα συγχωρήσω όλα;;;
-Δεν μπορείς
-Συγχώρεσε με τότε εσύ
-Δεν μπορώ
-Θες να μη με ξαναδείς;
-Όλο και σε κάποιο μετρό θα σε πετύχω
-Πουτάνα μου ‘χεις ψειρίσει ένα βιβλίο- δεν το ξέχασα
-Και πάλι δεν πατσίζουμε για όσα μου χρωστάς
-Δεν κέρδισα σ’ εκείνο το διαγωνισμό
-Όλο και κάτι θα κερδίσεις
-Άμα τους σκοτώσω όλους ίσως ν’ αλλάξεις γνώμη… αργά ή γρήγορα θα υποχωρήσεις αναγκαστικά….
-Πολλή φασαρία για το τίποτα
-Με καίει το φεγγάρι, με πονάει αφόρητα
-Έχω πάψει να κοιτάω τον ουρανό