Remember

Θυμάμαι τότε που είχα πάρει την στροφή κάπως περίεργα- δεν μου το βγάζεις από το μυαλό πως είχε και χυμένα λάδια κάτω- και βρέθηκα ανάποδα, αρτιμελής μα σαστισμένος. 

Από τότε σε κάθε ανηφορική δεξιά στροφή η μνήμη του σώματος παίρνει πρωτοβουλία. Τα χέρια σφίγγουν το τιμόνι, το σώμα κάπως καμπουριάζει, λίγο τα μάτια σμίγουν και η ανάσα γίνεται κάπως κοφτή. Μιλάμε για δευτερόλεπτα και αντίδραση ανεπαίσθητη, αν δεν το ξέρεις δεν θα το προσέξεις μα είναι εκεί. 

Μιαν άλλη φορά που σε είδα -μήνες μετά- το σώμα μου θυμήθηκε και λύθηκε στην αγκαλιά σου σαν να ήταν παλιά. 

Είχε περάσει όμως καιρός και αμέσως μετά ήρθε μια ανηφορική δεξιά στροφή από το πουθενά.