Το χαμόγελο του πάγωσε καθώς έμαθε τα δυσάρεστα νέα... Ο άνθρωπος που τόσο καιρό τον έκανε να υποφέρει δε ζούσε πια... Ένα δάκρυ φάνηκε στα μάτια του...

"Καλά δε χαίρεσαι; Κλαις;"

"Ένας άνθρωπος μόλις πέθανε κι εγώ θα χαρώ;"

"Μα σου έκανε το βίο αβίωτο... Σε δυσφήμησε σε όσους μπορούσε και όπου βρισκόταν... Τώρα είσαι ελεύθερος..."

"Πάντα ήμουνα ελεύθερος... Αυτός ήταν εγκλωβισμένος στο μίσος του..."

"Έστω κι έτσι τώρα έφυγε ένας βραχνάς..."

"Δεν ήταν βραχνάς, ήταν συνάνθρωπος μας βασανισμένος..."

"Που βασάνιζε εσένα..."

"Που μου έδινε την ευκαιρία να τον αγαπήσω ακόμη και με δύσκολες προϋποθέσεις..."

"Δε σε καταλαβαίνω..."

"Αυτή είναι η πρώτη προυπόθεση για να προσπαθήσεις να καταλάβεις κάποιο..."

"Και η δεύτερη να σε βασανίσει..."

"Να αφεθείς στην αγάπη χωρίς προϋποθέσεις... Καλό σου βράδυ..."