Ταινία η ζωή

Τώρα που ο ήλιος τρυπώνει ακόμα απ το παράθυρο
διασκεδάζω να απλώνομαι στο κρεβάτι το διπλό μόνος μου
και να σε σκέφτομαι.
Και αντί για τα χέρια σου ο ήλιος με χαϊδεύει,
και εγώ κλείνω τα μάτια και παραδίνομαι και όλες μου τις σκέψεις δεν κάνει να σου τις πω.
Κι όταν ο ήλιος χάσει λίγη από την κάψα του,
κλείνω τα μάτια και σε φαντάζομαι
να παίζεις στην ταινία μου
αφού ταινία την κάνω τη ζωή μου όπως λες,
και κάνεις ότι εγώ σου πω.
Τρυπώνουμε σε ένα σινεμά
και καθώς δίπλα δίπλα καθόμαστε,
οι ώμοι μας ακουμπάνε,
τυχαία ας πούμε,
και ξέρω πως ηλεκτρίζεσαι κι εσύ όπως κι εγώ.
Και ταινία δε βλέπουμε,
μα μόνο σκεφτόμαστε πως...
ωραίο το σινεμά,
μα... ας ζήσουμε και λίγο χέρι χέρι.