το μοιρασμενο κρεβατι
οι μοιρασμενοι τοιχοι
να σου δωσω τα βιβλια μου
να μου δωσεις τους αριθμους σου
σε εναν καναπε
χωρις ηλιοβασιλεματα βαρια
μπλεγμενα ποδια
και βλεμματα που συναντιουνται στα διαλλειματα της εικοσιτετραωρης ζωης
η γλυκια ρουτινα
μαγειρικη σε πειραματικο σταδιο
κι οι ωρες να γλιστρανε σε σεντονια καθαρα.
Κι εγω σου λεω,
να φευγεις,
φτανει μοναχα να γυρνας.
Κι εγώ ζήτησα από τα πρωινά στις Κυριακές μου να γυρνάνε,αλλα ακόμα μου λείπουν.Τουλάχιστον παίζει ακορντεόν.
ReplyDelete